Büyüme ağrısı, 3-12 yaş arası çocuklarda genellikle bacaklarda ( dizin arkası, uyluk ve baldırlarda ) , akşam ve geceleri ortaya çıkan ve uykudan uyandıran, birkaç dakikadan birkaç saate dek sürebilen, nedeni bilinmeyen ağrılardır. Eklem veya kemikte değil, kasta ağrı söz konusudur. Genelde, artmış fiziksel aktivite sonrası görülür. Bazen günlerce ağrı olmazken, b azen de tekrar başlayabilir.

Bazı aileler, her ağladığında kucağa alırlarsa bebeklerinin şımaracağına inanıyorlar ve bebeği kucaklamamayı tercih ediyorlar. Aslında yenidoğan bir bebeği şımartamazsınız. Eğer kucağınıza aldığınızda sakinleşiyorsa, demek ki sizin sıcaklığınıza, yakınlığınıza gereksinim duyuyordu. Bebekler, çevrelerindekiler ağlamalarına karşılık verdikçe kendilerini iyi hisseder, temel bir güven duygusu geliştirirler. İlk 6 ayda ağlayan, bağıran bir bebek karşılık görmez, kucağa alınıp teselli edilmezse, bu güveni geliştiremez. Ancak, ilk 6 aydan sonra kendinizi biraz geri çekip onun da kendi başına bazı şeyleri halledebileceğini görmesine fırsat verebilirsiniz.

Bebeğinizi emzirerek 6 aya kadar geldiniz. Bundan sonra doktorunuz, her ay uygun ek gıdaları bebeğin diyetine ekleyecektir. Belki siz de; bazen meraktan, bazen de çevredekilerin ısrarıyla bebeğinize henüz doktorun önermediği gıdaları tattırıyor olabilirsiniz. Ancak bazı gıdaları 1 yaş dolana kadar bebeğe vermemelisiniz. Aşağıdaki liste size yardımcı olacaktır:

 İnek sütü ( bebeklerde allerji ve kansızlığa yol açar )

Bal ( bebekte ölümcül olabilecek tehlikeli bir tabloya yol açabilir )

Tuz ( bebeğin böbrek fonksiyonları fazla tuzu atacak kadar gelişmemiştir )

 Turunçgiller, çilek, kivi ( bebekte allerjik olabilir )

Yumurtanın beyazı ( yumurta sarısına göre daha allerjiktir )

Çay ( gıdalardaki demiri bağlayıp kansızlığa neden olur ) 

Anne babalar, bazen bebeğin yürümesini kolaylaştıracağına inanarak, bazen de onun hoşça vakit geçirip eğlenmesi için yürüteç alıyorlar. Evet, gerçekten de bebekler yürüteçte hoş zaman geçirebilirler, fakat doktorunuza danıştığında bunu onaylamadığını göreceksiniz. Yürütecin, sanılanın aksine, yürümeyi kolaylaştırıcı değil engelleyici etkisi vardır. Çünkü, kolayca hareket kabiliyeti kazanan bebek, kendisi çaba harcamaya gerek duymayacak, yürüme denemelerinden vazgeçebilecektir. Üstelik yürüteçte; yürüme için özellikle önemli olan kalça ve üst bacak kasları değil, alt bacak kasları çalışmaktadır. Ayrıca, bebeğin takılıp düşme, önceden ulaşamadığı tehlikelere ulaşma riski vardır. Bebeğin emeklemesi, yerde yuvarlanması onun gelişimi açısından daha yararlıdır, hazır olduğunda nasılsa yürüyecektir

Bebeğin yürüme zamanını belirleyen en önemli faktör genetiktir. Bebek çoğunlukla anne veya babasının yürüdüğü zamanda yürüyecektir.

Etkili olan diğer faktörler:

Bebeğin aşırı kilolu olup olmaması ( bu durumda biraz daha geç yürüyecektir) 
Hevesli, maceracı bir kişiliği olup olmaması 
Ne kadar iyi emeklediği ( genellikle çok iyi emeleyen bebekler daha geç yürürler 
Geçirdiği hastalıklar ( tam ilk adımların atmaya çalışırken hastalanan bebek bir süre çalışmalarına ara verebilir ) 
Geçirdiği kötü tecrübeler ( yürümeye çalışırken kötü bir düşme yaşarsa, bir süre duraklama yaşayabilir ) 
Bu faktörlerin etkilerini de göz önüne alarak çoğu bebeğin 12-15 ay arası yürümeye başladığını söyleyebiliriz. Ancak 9 ayda yürüyenler olduğu gibi, tamamen sağlıklı olmasına karşın 18 ayda henüz kendi başına yürüyemeyen bebekler de vardır. Akranlarının koşmaya başladığını görüp beklemek anne babalar için biraz endişe verici olsa da, bebeğin gelişimi normalse, doktorunuz bir sorun olmadığını söylüyorsa sorun yoktur. Siizin tek yapabileceğiniz, o hazır olana dek beklemektir. Bu doğal süreci hızlandırmak için yapabileceğiniz birşey yoktur.